A.fond of victory, contentious.
1. in bad sense, “οὔτε δύσηρις ἐὼν οὔτ᾽ ὦν φ. ἄγαν” Pi.O.6.19 (-νεικ- codd. vett.); “φ. ἐστι πρὸς ὃ ἂν ὁρμήσῃ” Pl.Prt.336e; coupled with φιλότιμος, Id.R.545a, 582e (v.l. -νεικ-), cf. 550b; ἐπίπονον καὶ φ. καὶ φιλότιμον . . καταστήσας “τὸν βίον” Lys.2.16.
2. in good sense, of spirited horses, X.Eq.9.8 (Sup.): of persons, “φ. πρὸς τὸ μὴ ἐλλείπεσθαι” Id.Mem.2.6.5, cf. Plu.Ages.2 (Sup.); τὸ φ., = φιλονικία, ἔσῳζον τὸ φ. ἐν ταῖς ψυχαῖς X.Cyr.7.5.64. Adv. -κως in eager rivalry, “παραθεῖν” Id.Cyn.6.16; “φ. ἔχειν πρὸς ἀλλήλους” Id.Cyr.3.3.57, 8.4.4; “φ. ἔχειν πρὸς τὸ εἰδέναι” Pl.Grg.505e; opp. ἀνθρωπίνως, D.Ep.3.41. (In codd. the forms φιλόνικος, -νικέω, -νικία and φιλόνεικος, -νεικέω, -νεικία occur, without any distn. of meaning, e.g. in Isoc. we find “περὶ τῶν καλλίστων ἐφιλονίκησαν” 4.85, but “τὰς θεὰς περὶ τοῦ κάλλους φιλονεικούσας” 10.48; “μὴ δύσερις ὢν . . , μηδὲ πρὸς πάντας φιλόνικος” 1.31; “τῆς πρὸς ἡμᾶς φιλονικίας” 4.19, but φιλονεικία in the same sense, 12.158; φιλόνι_κος is implied by Arist.Rh.1389a12 (where -νεικ-, though found in good codd., as also in 1363b1, 1368b21, 1370b33, Phgn. 809b35, must be f.l.), καὶ φιλότιμοι μέν εἰσι [οἱ νέοι], μᾶλλον δὲ